Amarelece acedo o tempo
e non hai tempo
para máis desdecir a morte.
Mariñeiro que levas
a barca do pasar,
na enxarcia a paxariña
inda di o seu cantar.
Escóitoa alén do tempo.
FISTERRA
Escoita, mai, voltei.Estou no adro
onde aquel día o grande corpo
de meu avó ficou.
Inda oio o pranto.
Voltei. Nunca partira.
Alongarme somente foi o xeito
de ficar para sempre.
No hay comentarios:
Publicar un comentario