CELSO EMILIO FERREIRO (’Longa noite de pedra’).

‘Irmáus’, por CELSO EMILIO FERREIRO
Filed under: POEMAS, * CELSO EMILIO FERREIRO

Caminan ao meu rente moitos homes.

Non os coñezo. Sonme estranos.

Pero ti, que te alcontras alá lonxe,

máis alá dos desertos e dos lagos,

máis aló das sabanas e das illas,

coma un irmáu che falo.

Se é túa a miña noite,

si choran os meus ollos o teu pranto,

si os nosos soños son igoales,

coma un irmáu che falo.

Anque as nosas palabras sexan distintas,

e ti negro i eu branco,

si temos semellantes as feridas,

coma un irmáu che falo.

Por enriba de tódalas fronteiras,

por enriba de muros e valados,

si os nosos berros son igoales,

coma un irmáu che falo.

Común temos a patria,

común a loita, ambos.

A miña mau che dou,
é mau de irmau

coma un irmáu che falo.

CELSO EMILIO FERREIRO (’Longa note de pedra’).